Windkracht 6

11 september 2019 - Embid de la Ribera, Spanje

Wat een wind! Na een onrustige nacht zijn we vroeg opgestaan om de tent af te breken en weer op reis te gaan. Het werd een zware etappe want de wind was aangewakkerd tot windkracht 6. Het leek wel of we de wind steeds tegen hadden of van opzij. Af en toe van die rukwinden waardoor je je fiets wel heel goed onder controle moest houden. 
En om nou te zeggen dat we door een fraai landschap reden, nou nee. Hele stukken waren erg saai en lelijk. Langs uitgestrekte zandafgravingen, stoffige cementfabrieken, vervallen hotels en benzinepompen en langs eindeloze windmolenparken die me deden denken aan het ‘Plateau van Langres’ waar ik 2 jaar geleden 100 km wind tegen had.

Maar goed, gelukkig kwamen we ook door het mooie dal van de Jalon. Door de erosie zijn daar merkwaardige dalwanden uitgeslepen. In deze dalwanden zijn huizen en schuurtjes uitgegraven waardoor je hier een soort Hobbitstee hebt (voor Tolkienlezers). 

Vervolgens kwamen we bij een weg die was afgesloten vanwege de bouw van een stuwmeer. Men is begonnen met de aanleg van een nieuwe weg, om het toekomstige stuwmeer heen. Verwacht werd dat deze nieuwe weg in 2018 klaar zou zijn. Maar leer ons Spanje kennen. Deze weg is nog lang niet klaar! Dus noodgedwongen kilometers lang over een onverharde tijdelijke weg omhoog en omlaag, vol met gaten en met grote kiezelstenen. Opletten geblazen dus.

Na 93,5 km waren we erg blij om de auto te zien staan. Dit keer hadden we een B & B geboekt, zo’n 10 km vanaf de route. We werden erg enthousiast en vriendelijk ontvangen door Isabel en Antonio, de eigenaren. Lieve mensen en een fantastisch mooi en smaakvol ingericht huis. Zij heeft haar eigen atelier bij het huis en haar creatieve uitingen vind je overal in huis terug. Het dorp kent geen restaurant terwijl we natuurlijk graag wat wilden eten vanavond. Aan de andere kant van de weg ligt het plaatselijke zwembadje met een knus barretje en de B&B beheerders zijn vanmiddag even met ons meegelopen om aan de eigenaar daar te vragen of hij ‘s avonds wat voor ons wilde koken. Hij wilde wel BBQ-en. Helemaal prima natuurlijk. Na eerst een biertje daar gedronken te hebben met Isabel en Antonio zijn we gaan douchen en uitrusten. Om 19.00 uur weer terug en we konden kiezen wat we op de BBQ wilden hebben. Een spies met garnalen, inktvis en lamskoteletjes hebben we gekozen. Beetje sla en brood erbij. Zo eenvoudig, zo heerlijk. We kregen een peer toe van de eigen boom. Wat de vis betreft, het leek wel Bar Marin (Nel en Jeroen)! Verrukkelijk.

We verheugen ons op een rustige nacht zonder klapperende tent. Morgen staat de langste etappe van deze reis op het programma, 113 km met de nodige hoogtemeters. 

Etappe 4 van Zaragoza naar Mores: 93, 5 km.
Totaal: 348 km.

Foto’s

6 Reacties

  1. Nel Pierik:
    11 september 2019
    Jeetje, dat klinkt heftig! Maar tot slot eten met de kwaliteit van Bar Marin in Álora moet veel goedmaken.
  2. Jeroen:
    11 september 2019
    Het is zo mooi om mee te mogen lezen van jullie reisverhaal. Of we op de (virtuele) bagagedrager zitten. En het steeds weer thuiskomen van jullie mee te lezen. Heerlijk. Tot morgen.
  3. Ingrid Windmeijer:
    12 september 2019
    Wat een vreselijke weg om over te moeten fietsen...jullie zijn helden! Veel plezier weer vandaag
  4. Ben Midden:
    12 september 2019
    Jullie moeten wel doorzetten. Het gaat niet vanzelf. Maar goed dat jullie in Het centrum van Spanje zitten. Aan de kust bij Valencia is het noodweer. Het landschap is heel herkenbaar. Wij hebben daar gekampeerd 2 jaar geleden. Bij soria en calatayud. De route van Valencia via de n234 en n111 naar logrono, Bilbao. Een goede reis verder.
  5. Nel Pierik:
    12 september 2019
    Wat een mooi verhaal weer en waar een lekke band al niet toe kan leiden. Maar wat een verdrietig bericht over de zoon van Hanneke. Daar schrik ik best van.
  6. Antonio e Isabel:
    13 september 2019
    Que bueno lo de la cena!
    Fotos magnificas, Adri desde la terraza de la habitación!