Raadselband

Na een matig standaard hotel-ontbijt ben ik op de fiets gestapt op weg naar Castillejo de Robledo. Op tijd vertrokken want aan het eind van de middag werd regen verwacht. Niet zo erg als het noodweer in de buurt van Valencia, daar hebben we gelukkig niets van gemerkt.

Lekker de wind in de rug dus ik kon goed doorfietsen. Het landschap was niet bovenmatig interessant. Veel hoogvlaktes met brede uitzichten. Deze streek is bekend om zijn vele kastelen die ter verdediging van de Reconquista op hoge rotsen in de omgeving werden gebouwd. Dus regelmatig zie je in de verte een kasteel oprijzen.

In het stroomgebied van de Duero zijn belangrijke wijngaarden te vinden. Men verbouwt hier vooral de Tempranillo druif. Gek idee dat de Duero, hier nog een klein riviertje, bij Porto als een indrukwekkende rivier in de Atlantische Oceaan uitkomt.

Bij La Rasa zou ik Adri treffen. Het bleek een dorpje van niks te zijn dus maar even geappt om te vragen waar hij was. Hij bleek zich op 7 km afstand te bevinden. Afgesproken dat ik zou door fietsen zodat we elkaar buiten La Rasa zouden tegenkomen.

Maar helaas, het liep anders. Ik was het dorp nog niet uit of mijn voorband liep leeg. Naast het ventiel kwamen de laatste restjes latex naar buiten. Naar Adri geappt dat hij maar door moest fietsen en dat ik aan de kant van de weg op hem zou wachten. Ik geef toe, ik had er ook zelf mee kunnen beginnen maar in die zin ben ik lui en vind ik het een rot klus. Als geëmancipeerde vrouw laat ik het op dit terrein geheel afweten. Natuurlijk, als het echt moet dan doe ik het maar..... 

Vervolgens hebben we te maken gekregen met het raadsel van de lekke band. Adri heeft er een nieuwe binnenband ingelegd maar die liep na het oppompen direct weer leeg. Lek. Toen natuurlijk nauwkeurig de binnenzijde van de buitenband en de velg gecontroleerd op scherpe punten: niets gevonden. Vervolgens heeft hij de oude band er maar weer ingelegd omdat die band, nadat die was opgepompt, hard bleef. We snapten er helemaal niets van. Ondertussen was het gaan regenen, veel eerder dan verwacht en het waaide hard. Dan is het minder leuk op de Spaanse hoogvlakte.  Je krijgt een soort ‘vrijdag de 13e ‘-gevoel. We kregen het erg koud ook al hadden we regenjackjes bij ons. Helaas zijn Nel en Jeroen er nog niet als ons begeleidingsteam. In noodgevallen kunnen we hen bellen maar dat werkt pas vanaf 18 september, nu helaas nog niet. We moesten gewoon weer op de fiets stappen om ons warm te trappen, ondertussen schietgebedjes doende dat die band vooral hard zou blijven, of in ieder geval tot het volgende dorp. 

Gelukkig bleef de band hard en zijn we doorgefietst naar ons B&B. De lunch hebben we maar overgeslagen, op cakejes is het ook goed fietsen. Bovendien hadden we gisteravond om 22.30 uur nog een enorm bord spaghetti carbonara weggewerkt. Daar kun je het wel een dag op doen. We overnachten nu in weer een prachtig onderkomen, heel smaakvol ingericht en met een vriendelijke ontvangst. Meteen onder een hete douche gestapt om weer warm te worden. Vanavond maar eens kijken wat het weer de komende dagen gaat doen. Fietsen in de regen, daar hebben we echt geen zin in. Dan gaan we iets anders bedenken. Daarover later meer.

Etappe 6 van Alazan naar Castillejo de Robledo: 105 km.
Totaal: 567,5 km.